آفتاب‌لب‌بام

از ویکی‌واژه
(تغییرمسیر از آفتاب لب بام)

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آفتابِ/لبِ/بام/

اسم مرکب[ویرایش]

آفتاب‌لب‌بام

  1. (گفتگو): فرد پیری که در شُرف مرگ و نابودی است؛ سالخورده نزدیک به مرگ.
    دار و ندار من برای شما چند نفر اولاد است ... والّا از من گذشته و آفتاب لب این بامم. «نظام‌السلطنه»

مترادف‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن