کافر

فارسی

ریشه‌ لغت

• عربی

آوایش

• /کافَر/

اسم

کافر

1. بی‌دین، ملحد. جمع کفره، کفار.

   همه نزد من سر بسر کافرند/ وز آهرمن بد کنش بدترین. «فردوسی»

---

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• ایتالیایی: ateo
• انگلیسی: unbelievin
• unbeliever
• saracen
• paynim
• pagan
• infidel

• impious
• heathen
• ethnic
• paganize
• heathenize
• kafir
• kaffir

منابع

• فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس/ شاهنامه