پرش به محتوا

آئوکانه

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • مادی

آوایش

[ویرایش]
  • /آئو/کانِه/

اسم مرکب

[ویرایش]

آئوکانه (مکان‌باستانی)

  1. از نواحی و ایالت‌های هفت‌صد پیش از میلاد ایرانی همزمان با زیکرتو، آندیا و مانند آنها.

کهن‌واژه

[ویرایش]
  1. آئوکانه ممکن است در زبان معیار باستان به صورت اِو - کانه قابل تجزیه باشد؛ و معنایی نظیر محل تجمع صید برای شکار بوده است. شاید هم هرکانه، گرگان.



ترجمه

منابع

[ویرایش]
  • تاریخ ماد/ فرهنگ شمس