آبادی
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- پهلوی
آوایش
[ویرایش]- /آبادی/
حاصل مصدر
[ویرایش]
آبادی
- آباد بودن، عمران، آبادانی، جای آباد، ده، قریه.
- دلیل ترقی و نظم و آبادی آنها را که شما میدانید. «طالبوف»
برگردانها
[ویرایش]
|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن