آبا و اجدادی
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آباُ/اَجدادی/
صفت نسبی[ویرایش]
آباواجدادی
- منسوب به آبا و اجداد، مربوط به پدران و اجداد.
- هر چه تلاش میکرد تا خانه آبا و اجدادیش را فراموش کند، نمیشد. «گلابدرهای»
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن