آبداشت

فارسی

حوزه: [علوم جَوّ]

1. آبی که براثر چسبندگی خاک بر سطح ذرات آن باقی می‏ماند

2. آب موجود در خاک، در دما و رطوبت نسبی معین، معمولاً در دمای 25 درجۀ سلسیوس و رطوبت نسبی 98 درصد.

منابع

«آبداشت» هم‌ارزِ «hygroscopic water»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر چهارم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۵۹-۱