آبکره
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آب/کُرِه/
اسم[ویرایش]
آبکره
- (علوم زمینی): هیدروسفر.
- حوزه: [زمینشناسی]: مجموعۀ آبهای کرۀ زمین.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن
«آبکُره» همارزِ «hydrosphere»؛ منبع: گروه واژهگزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر دوم، فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰