آب‌آب

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آبِ/آب/

اسم مرکب

آب‌آب (گفتگو)‎ (مجاز)‎

1. کاملا آبکی و رقیق یا بی‌مزه.

   آش آبِ آب بود، کسی لب نزد.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن