آب‌آوردن
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آب/آوردَن/
مصدر فعل لازم[ویرایش]
آب‌آوردن (پزشکی)
- مبتلا شدن چشم به بیماری آب‌مروارید یا آبِ‌سیاه.
- جمع شدن مایع در بعضی از جاهای بدن مثل زانو، شکن، و مانند آنها به سبب بیماری.
- نوعی بیماری چشم که بر اثر پیری یا بیماری آب از چشم روان می‌گردد.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن/:فرهنگ لغت معین