آب‌بردار

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آب/بَردار/

صفت

آب‌ بردار

1. (گفتگو): محل تأمل یا زیان‌بار بودن آن.

   عمل دولت قدری آب‌بردار است. «مخبرالسلطنه»

2. آب، آب برداشتن چیزی.

مترادف‌ها

• آب‌بر، آب‌برد، آب‌برگردان

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن