آب‌وهوا
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آبُ/هَوا/
اسم مرکب
[ویرایش]
آب و هوا
- (هواشناسی): مجموع آثار جوّی اعم از سرما و گرما در یک شهر یا ناحیه. کیفیت وضع هوا (گرما، سرما، رطوبت، باد، باران، طوفان) در کوتاه مدت.
- (جغرافیا): کیفیت وضع هوا (گرما، سرما، رطوبت، باد، باران، طوفان) در دراز مدت.
- (عامیانه): چگونگی اوضاع و احوال فردی، خانوادگی یا اجتماعی.
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه‌ها | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن