آتشگاه
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آتش/گاه/
اسم مرکب
[ویرایش]
آتشگاه
- سکویی در عبات‌گاه زرتشتیان که ظرف آتش را بر روی آن می‌گذارند.
- برجی در خارج از شهرها که زرتشتیان در آن آتش روشن می‌کنند. آتشکده. آتشدان.
برگردان‌ها
[ویرایش]
|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن