آتشگاه

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آتش/گاه/

اسم مرکب[ویرایش]

آتشگاه

  1. سکویی در عبات‌گاه زرتشتیان که ظرف آتش را بر روی آن می‌گذارند.
  2. برجی در خارج از شهرها که زرتشتیان در آن آتش روشن می‌کنند. آتشکده. آتشدان.

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن