آتشگیر
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آتش/گیر/
اسم مرکب[ویرایش]
آتشگیر
- آنچه با آن آتش را میگیرند و جا بجا میکنند. انبر. آتش انداز
- (شیمی): ویژگی هر ماده جامد، مایع، یا گازی که به آسانی شعلهور شود.
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن