آتشی‌کردن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آتشی/کردَن/

مصدر فعل متعدی[ویرایش]

آتشی‌کردن

  1. (گفتگو): عصبانی کردن.
    با حرف‌هایی که زدند، همه را حسابی آتشی کردند.

مترادف ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن