پرش به محتوا

آتش‌باران

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آتش/باران/

اسم مصدر

[ویرایش]

آتش‌باران

  1. باریدن آتش، فروریختن آتش.
    سکنه آن ... دچار سنگ‌باران و آتش‌باران می‌گشتند. «شهری»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن