آتش‌به‌جان‌گرفته

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آتش/بجان/گرفته/

صفت مفعولی[ویرایش]

آتش‌به‌جان‌گرفته

  1. (دشنام): خطایی که به نزدیکانِ معمولا کم سن و سال و پر سر و صدا و آزار دهنده می‌گویند. آتش‌به‌جان.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن