پرش به محتوا

آتش‌دل

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آتش/دِل/

صفت

[ویرایش]

آتش‌دل

  1. (شاعرانه): دلسوخته.
    ای پاسبان بر در نشین در مجلس ما ره مده/ جز عاشقی آتش دلی کاید از او بوی جگر. «مولوی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن