آتش‌سوز

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آتش/سوز/

صفت مفعولی[ویرایش]

آتش‌سوز

  1. (قدیم): سوخته از آتش یا آبجوش.
    ریش آتش‌سوز را نیک بُوَد. «ابومنصور هروی»

واژه‌های مشتق شده[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن