پرش به محتوا

آتش‌و‌پنبه

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آتشُ/پَنبه/

اسم مرکب

[ویرایش]

آتش‌وپنبه

  1. (مجاز): دو چیز ناسازگار که یکی کاملا غالب بر دیگری باشد.
    صبر دیدیم در مقابل شوق/ آتش و پنبه بود و سنگ و سبوی. «سعدی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن