آتشپاره
ظاهر
فارسی
[ویرایش]گونههای دیگر نوشتاری
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آتَش/پارِه/
صفت
[ویرایش]آتشپاره
- (گفتگو): زیباروی پر نشاط. پاره آتش، اخگر.
- محو تماشای یک تن از این دختران آتشپاره گردیده بود. «جمالزاده»
- (مجاز): شرور و موذی. کودک شریر.
برگردانها
[ویرایش]
|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن