پرش به محتوا

آتش‌کن

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آتش/کُن/

اسم مرکب

[ویرایش]

آتش‌کن

  1. (قدیم): گلخنی، تون‌تاب.
    آتش‌کن آمد تا آتش برکند در حمام. «بیغمی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن