آتش‌گردان
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آتش/گَردان/
اسم مرکب
[ویرایش]
آتش‌گردان
- ظرف کوچک سیمی با یک بند بلند از حلقه‌های نازک سیم که در آن، چند قطعه زغال می‌گذارند و آتش می‌زنند و در هوا می‌چرخانند تا زغال‌ها گداخته شود. آتش‌چرخان، آتش‌سرخ‌کن.
- ظرف کوچک سیمی که در آن چند تکه زغال افروخته قرار می‌دهند و در هوا می‌چرخانند تا مشتعل گردد؛ آتش چرخان، آتش سرخ کن.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن