پرش به محتوا

آخر‌بین

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آخَر/بِین/

صفت

[ویرایش]

آخربین

  1. (قدیمی): عاقبت اندیش، آخر اندیش.
    مرد آخر بین مبارک بنده‌ایست. «مولوی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن