آخر‌دست

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آخر/دَست/

قید[ویرایش]

آخردست

  1. سرانجام، عاقبت. وارو واژه دست‌آخر.
    آخردست، جیب و بغل خودش را خالی کرد. «جمال‌زاده»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن