آدمیخوار

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آدَمی/خوار/

صفت[ویرایش]

آدمی‌خوار

  1. (قدیمی): آدمخوار.
    در جنگ‌ مغولانِ آدمیخوار ... شهید شد. «نفیسی»

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن