آدم‌شناسی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آدَم/شناسی/

حاصل مصدر[ویرایش]

آدم‌شناسی

  1. آدم‌شناس بودن، شناختن خلق‌وخوی و طبیعت انسان‌ها.
    شیخ محمدسعید را در تعبیر خواب و آدم‌شناسی مهارتی نیکو بود. «لودی»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن