آدم‌نکن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آدمِ/نکُن/

اسم مرکب[ویرایش]

آدم‌نکن

  1. (طنز): در مواقعی گفته می‌شود که گوینده بخواهد ادعا کند یا وعده طرفِ مقابل را انکار کند، یا او را به انجام آن تحریک کند.
    حالا که اینطور شد، من فردا تا خانه آنها پیاده می‌روم. «مخمل‌باف»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن