آدمنکن
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آدمِ/نکُن/
اسم مرکب[ویرایش]
آدمنکن
- (طنز): در مواقعی گفته میشود که گوینده بخواهد ادعا کند یا وعده طرفِ مقابل را انکار کند، یا او را به انجام آن تحریک کند.
- حالا که اینطور شد، من فردا تا خانه آنها پیاده میروم. «مخملباف»
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن