آدم‌نگاهداری

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آدَم/نِگاه/داری/

حاصل مصدر[ویرایش]

آدم‌نگاهداری

  1. زن یا کودک را در جایی نگهداشتن و آنها را وادار به کارهای ناروا کردن.
    کار لواط و مردبازی و آدم‌نگاه‌داری ... باب روز گردیده بود. «شهری»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن