آدم‌گری

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آدَم/گَری/

حاصل مصدر[ویرایش]

آدم‌گری

  1. آدمی‌گری.
    شعر در نظر او ... هدف عالی دارد که حسن‌آفرینی و آدمگری است. «زرین‌کوب»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن