پرش به محتوا

آذرشت

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آذَر/شُت/

آذرشت

  1. مخفف آذرشست؛ سمندر.
    در شود بی‌زخم و زجر و در شود بی‌ترس و بیم/ همچو آذرشت به آتش، همچو مرغابی به جوی. «منوچهری»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن