پرش به محتوا

آذینه

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آذِینه/

اسم

[ویرایش]

آذینه

  1. (گاهشماری): آدینه، جمعه.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس

زبان دیگر

[ویرایش]
  • بهاری

آوایش

[ویرایش]
  • /آذِینه/

اسم

[ویرایش]

آذینه

  1. مترداف کمه، کمِت هست در زبان فارسی، که همراه با علامت سؤال یا پرسشی است. آزینه.
    آذینه گَنهَ گَتِرِم؟
    کمِته باز هم بیارم؟