پرش به محتوا

آرامیدگی

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آرامِیدِگی/

حاصل مصدر

[ویرایش]

آرامیدگی

  1. سکون، آرامش، قرار.
    چون عَلَم‌ها بر پای بُوَد همواره به قلب انبوهی آرامیدگی بُوَد. «فخرمدیر»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن