پرش به محتوا

آرام‌ناپذیر

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آرام/ناپذیر/

قید

[ویرایش]

آرام‌ناپذیر

  1. بیقرار.
    فریاد ... انباشته از خشم و کینه، سرکش و آرام‌ناپذیر، از بالای سر آدم‌ها خیز برمی‌دارد. «محمود»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن