آرایه‌گر
فارسی[ویرایش]
حوزه: [عمومی]
- شخص تزیینکنندۀ مکان یا اشیا
متـ . ـآرا
- ـ آرا در ترکیباتی مانند صفحهآرا و گلآرا به کار میرود.
منابع[ویرایش]
«آرایه‌گر» هم‌ارزِ «decorator»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی، دفتر اول، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی