پرش به محتوا

آرایه‌گر

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

حوزه: [عمومی]

  1. شخص تزیین‏کنندۀ مکان یا اشیا

متـ . ـآرا

  • ـ آرا در ترکیباتی مانند صفحه‏‌آرا و گل‌‏آرا به کار می‏رود.

منابع

[ویرایش]

«آرایه‏گر» هم‌ارزِ «decorator»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی، دفتر اول، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی 

برگردان‌ها

[ویرایش]