آرایه‌گری
فارسی[ویرایش]
حوزه: [عمومی]
- هنر تزیین مکان یا اشیا
متـ . آرایش 4، ـ آرایی
- ـ آرایی در ترکیباتی مانند صحنهآرایی و گلآرایی به کار میرود..
منابع[ویرایش]
«آرایه‌گری» هم‌ارزِ «decoration»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی، دفتر اول، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی