آرا (ی)

از ویکی‌واژه

ریشه[ویرایش]

  1. اِ

فارسی[ویرایش]

  1. در ترکیبات به جای «آراینده» آید: بزم آرا، جهان آرا، صف

آرامی[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین