پرش به محتوا

آرزوگر

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آرزو/گَر/

صفت

[ویرایش]

آرزوگر

  1. مشتاق، پر اشتیاق.
    با قلب پر از نیت و انگشتان آرزوگر، دست به جانب سبزه می‌بردند. «اسلامی‌ندوشن»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن