آرمانشهر
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آرمان/شهر/
اسم مرکب[ویرایش]
آرمانشهر
- (فلسفه): مدینهفاضله.
- حوزه: (آیندهپژوهی و آیندهنگری): تصویری خیالی و آرمانی از جامعۀ بهتر در برابر جامعهای که هست.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن
«آرمانشهر» همارزِ «utopia»؛ منبع: گروه واژهگزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر دهم، فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۳۴-۷