آزاده‌منش

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آزاده/مَنِش/

صفت[ویرایش]

آزاده‌منش

  1. آزاده.
    مرد ... آزاده منشِ بی ادعایی بود. «نفیسی»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن