آزادی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آزادی/

حاصل مصدر[ویرایش]

آزادی

  1. (سیاسی): امکان عملی کردن خواسته‌ها به صورت فردی یا جمعی؛ حق اقدام و‌ انتخاب بدون دخالت دیگران.
  2. رها بودن از قید و بند؛ نبودن مانع یا مزاحم برای انجام کاری.[۱]
  3. رهایی از سلطهٔ حکومت‌های استبدادی. برخورداری از حقوقِ شهر‌وندی.

برگردان‌ها[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. برگرفته از āzādī(h) در فارسیِ میانه «آزادی، رهایی؛ اشرافیت؛ ممنون، سپاس»، از āzād «آزاد؛ اشرافی، نجیب»، از *ā-zāta- (صفتِ āzāta- در اوستایی «بزرگ‌زاده، نجیب‌زاده»).

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن/ زبانِ پارسیگ رهام اشه