آزادی‌طلب

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آزادی/طلَب/

صفت[ویرایش]

آزادی‌طلب

  1. (سیاسی): آزادیخواه.
    حرکاتش سرمشق آزادی‌طلبان کاردان غیور دنیا باشد. «طالبوف»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن