آزاد‌کرده

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آزاد/کَرده/

صفت مفعولی[ویرایش]

آزادکرده

  1. آزاد شده.
    تمام آزاد کردگان و بخشودگان را بخشوده و آزاد می‌گردانَد. «شهری»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن