آزارنده

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آزارَنده/

صفت فاعلی[ویرایش]

آزارنده

  1. ویژگی آنکه یا آنچه آزار می‌دهد. آزاردهنده، موذی.
    پنیر شور باعث عطش و مولد خلط آزارنده است. «شهری»

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین