آزار‌داشتن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آزار/داشتَن/

مصدر فعل لازم[ویرایش]

آزار‌داشتن

  1. (گفتگو): مبتلا بودن به حالتی روانی و از اذیت کردنِ دیگران لذت بردن.
    مگر آزار داری که روی ماشین خط می‌کشی؟ «آل‌احمد»
  2. (قدیمی): رنجیدگی و کدورت خاطر داشتن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن