آزار‌داشتن

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /آزار/داشتَن/

مصدر فعل لازم

آزار‌داشتن

1. (گفتگو): مبتلا بودن به حالتی روانی و از اذیت کردنِ دیگران لذت بردن.

   مگر آزار داری که روی ماشین خط می‌کشی؟ «آل‌احمد»

2. (قدیمی): رنجیدگی و کدورت خاطر داشتن.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن