آزار‌گر

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آزار/گَر/

صفت[ویرایش]

آزارگر

  1. آنکه یا آنچه باعث رنج و آزار کسی می‌شود، آزاردهنده، رنج‌آور، شکنجه‌گر.
    شاید ... خود را از چنگ این اندیشه‌های آزارگر رهایی بخشم. «نفیسی»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن