آزرمجو

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• آزرمجوی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /آزَرم/جو/

صفت فاعلی

آزرمجو

1. با شرم و حیا، کمرو.

   دو صاحب دل نگهدارند مویی/ همیدون سرکشی و آزرمجویی. «سعدی»

2. منصف، عادل.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین