آزمودگی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آزِمودِگی/

حاصل مصدر[ویرایش]

آزمودگی

  1. کارکشتگی، مجرب بودن. آزموده بودن، باتجربه بودن.
    به دانایی و کارشناسی و آزمودگی مشهور بود. «جمال‌زاده»

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین