آزمودگی
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آزِمودِگی/
حاصل مصدر
[ویرایش]
آزمودگی
- کارکشتگی، مجرب بودن. آزموده بودن، باتجربه بودن.
- به دانایی و کارشناسی و آزمودگی مشهور بود. «جمال‌زاده»
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین