آزمودگی
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آزِمودِگی/
حاصل مصدر[ویرایش]
آزمودگی
- کارکشتگی، مجرب بودن. آزموده بودن، باتجربه بودن.
- به دانایی و کارشناسی و آزمودگی مشهور بود. «جمالزاده»
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین