آزمون‌پذیر

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آزِمون/پَذیر/

صفت[ویرایش]

آزمون‌پذیر

  1. ویژگی امری که می‌توان آن را امتحان کرد.
    زیبایی شناسی، آزمون پذیر نیست.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن