آسان‌پرور

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آسان/پَروَر/

صفت مفعولی[ویرایش]

آسان‌پرور

  1. ویژگی آنچه براحتی پرورش می‌یابد؛ مقابل دشوار پرور.
    برخی محققان، شخصیت فرد را به دو بخش آسان‌پرور و دشوارپرور تقسیم می‌کنند.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن