آسان‌گذار

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آسان/گُذار/

صفت[ویرایش]

آسان‌گذار

  1. آنکه از خود نرمی و گذشت نشان می‌دهد؛ آنکه با مسائل و مشکلات، آسان برخورد می‌کند. اسهل‌انگار، بیخیال.
    .../ که آسان زیَد مرد آسانگذار «نظامی‌گنجوی»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن